اسماعیل

---

«اسماعیل» داستان زندگی انسان بر روی کره زمین است. داستان انسانی که آرام آرام و در طول سالیان از سایر حیوانات پیشی گرفت و به خطرناک ترین حیوان روی زمین تبدیل شد.

---

اسماعیل. دانیل کوئین.مترجم: امید شمس.نشر قطره.چاپ اول. تهران.1390. 500 نسخه.312 صفحه.11000 تومان.

«اسماعیل گفت: این داستان نیم میلیارد سال پیش اتفاق افتاده. در زمان های به طرز غیر قابل دوری، زمانی که این سیاره تقریبا هیچ ربطی به حالاش نداشت، جنبنده ای روی زمین نبود جز گرد و غبار. نه ساقه علفی در باد تکون می خورد، نه جیر جیرکی می خوند، نه پرنده ای پر می کشید. »[1]

اسماعیل رمان تازه ای است که توسط امید شمس به فارسی برگردانده شده است. این رمان داستان زندگی انسان و زمین است و این که انسان چگونه و از چه زمانی به خطرناک ترین دشمن سیاره تبدیل شده است. آیا تمدن بشری از آغاز تا امروز یروازی شکوهمندانه به سوی قله های موفقیت بوده است، یا سقوطی آزاد به قعر نابودی انسان و جهان؟ آیا زندگی امروز انسان در مقایسه با زندگی اش در ده هزار سال پیش زیبا تر، امن تر، آزادانه تر و راحت تر است؟ آیا راهی برای نجات انسان و سیاره زمین وجود دارد؟ این رمان به این پرسش ها پاسخ اعجاب انگیزی می دهد. اسماعیل به خواننده اش این امکان را می دهد تا داستان زندگی انسان بر روی کره زمین را با روایتی به کلی متفاوت با روایت هایی که تا کنون از زندگی انسان بیان شده است، آشنا  و نوع دیگری از زندگی را تجربه کند.

اسماعیل با ترجمه بسیار روان و ساده خواننده را با شگفتی ای از زندگی خودش رو به رو می کند. طوری که یک بار دیگر به آنچه در اطرافش می گذرد بیاندیشد و از آنچه دارد اتفاق می افتد به شگفتی افتد.

دانیل کوئین نویسنده این رمان، یکی از چهره های برجسته جنبش حمایت از محیط زیست و آنارکو- پریمیتیویسم است. او برای این اثر در سال 1991 جایزه " ترنر تومارو فلوشیپ" را دریافت کرده است. این جایزه به آثاری تعلق می گیرد که راه حلی خلاقانه و مثبت برای مشکلات جهانی ارائه کنند. منتقدان این رمان را از تاثیرگذار ترین آثار داستانی در زمینه محیط زیست گرایی، ساده گرایی  دانسته اند. آنارکو ها براین باور اند که سازمان های اجتماعی باید به شکلی طراحی شوند که مطابق وهم جهت با نیروهای طبیعی کار کنند و نه در تضاد و نزاع با آن.آنها معتقدند فرض هایی که در رابطه با خانواده صورت می گیرند اهمیت بیشتری دارند از فرض هایی که در مورد نقش های کاری صورت می گیرد. آنها می گویند توسعه کشاورزی از چه روش هایی توانسته زندگی بدتری در مقایسه با فرهنگ شکار و جمع آوری برای بشر ایجاد کند. اسماعیل یکی از نمونه های قوی ادبیات آنارکویی است و در آن انسانی با یک گوریل به گفتگو می نشیند و به بررسی بحران های زیست محیطی و اجتماعی می پردازد. در این کتاب پیشنهادی برای یک جامعه صلح آمیز مطرح می شود. 

اسماعیل با ترجمه بسیار روان و ساده خواننده را با شگفتی ای از زندگی خودش رو به رو می کند. طوری که یک بار دیگر به آنچه در اطرافش می گذرد بیاندیشد و از آنچه دارد اتفاق می افتد به شگفتی افتد

دانیل کوئین با ترجمه  رمان «اسماعیل» برای اولین بار به خوانندگان فارسی زبان معرفی می شود.

اسماعیل در سیزده فصل و 312 صفحه داستانش را به پایان می برد. هر کدام از فصل ها نیز به قطعات کوچکتری تقسیم شده اند که با شماره گذاری مشخص می شوند.

«خب دیگه دردسرت نمی دم که تو چه قدر تعجب کرده ای و اونا چه قدر توضیح دادن. آخرش تو همه ی قطعه ها رو کنار هم می گذاری. ب ها ، الف ها رو می خورن و خودشون غذای پ ها می شن و خود پ ها رو الف ها می خورن. هیچ سلسله مراتبی توی این زنجیره ی غذایی وجود نداره. پ ها چون ب ها رو می خورن به اونا مسلط نیستن چون خودشون هم غذای الف ها می شن. همه چیز کاملا دموکراتیک و دوستانه است. اما به نظر تو کاملا وحشتناکه.»[2]

فاطمه شفیعی

بخش کتاب و کتابخوانی تبیان

---

[1]صفحه 72 کتاب

[2]صفحه 138 کتاب