آتش بازی
آتش بازی
آتش بازی. آر. ال. استاین.مترجم. سید مصطفی رضیئی. تهران: نشر ویدا. چاپ اول:1389. 2200نسخه. 176صفحه.2200 تومان.
«دیان گفت: " آره واقعا وحشتناک بود. بیشتر از آن چیزی که بتوانی توی یک صد سال تصور کنی. کلمه ای برای توصیف دردی که من تحمل کردم وجود نداشت." جیل گفت: " من واقعا نمی دانستم. باور کردنی نیست که زنده ماندی." دیان تقریبا مفتخر گفت:" من تقریبا مرده بودم. دکترها همه شان می گفتند که شانسی ندارم. اما جیل، من زنده ماندم و می دانی چرا؟ " جیل زمزمه کرد: " نه" به زحمت می توانست چشم از انبوه زخم های دیان بردارد. دیان قدرتمند گفت:" به خاطر گیب بود. هر روز به دیدنم می آمد. تکلیف های مدرسه را می آورد . گیتار می زد و آواز می خواند. فقط برای من. با من حرف می زد. بهم دلیلی می داد تا ادامه بدهم. دلیلی برای مبارزه با رنج و زنده ماندن. " [1]
آتش بازی داستان کودکان بازیگوشی است که برای سرگرمی و خودنمایی پیش همدیگر دست به برپاکردن آتش می زنند. آتشی که در ابتدا به صورت اتفاقی رخ می دهد. آتشی کوچک و بی خطر که تنها ایجاد هیجان و ترس های موقتی در دیگران می کند.
در ابتدا این کارشان صرفا یک بازی کودکانه است و ابعاد آتش هم بچه گانه و کوچک است اما هر بار که جایی را به آتش می کشند احساس غرور بیشتری کرده و بر ابعاد کارشان می افزایند تا قدرت های پنهانی وجودشان را به نمایش بگذارند.
آتش به سرعت پخش می شود به طوری که بچه ها را در خطرناک ترین بازی ها گیر می اندازد.
خیابانی خلوت با خانه هایی خالی مکان مناسبی است برای این بازی هولناک. شبی که کودکان برای پیدا کردن مکانی مناسب برای آتش بازی به خیابان هراس سر می زنند خانه ای متروک را پیدا کرده و با ترغیب همدیگر خانه را به آتش می کشند.
فردای آن شب ماموران پلیس اعلام می کنند که خانه به دوشی در خانه پناه گرفته بوده که از آتش آسیب دیده و مرده است.
کودکان مطمئن هستند آتشی که شب پیش به پا کرده بودند آتشی بازیگوشانه و قابل کنترل بوده است و همانجا از ایجاد آتش های بیشتر کنار می کشند.
اما آتش بازی همچنان ادامه پیدا می کند انگار آتش بازی برای یک نفر هنوز به پایان نرسیده است. آنها ترسیده و وحشت زده پراکنده می شوند. اما خبر به آتش کشیده شدن مکانی دیگر در خیابان هراس به گوششان می رسد و مطمئن می شوند کسی میانشان وجود دارد که قاعده بازی آنها را می داند و پنهان از سایرین بازی بزرگی را هدایت می کند.
کودکان به هم دیگر مشکوک می شوند و در جستجوی یکی از میان خودشان می گردند که بدون هماهنگی دست به کار آتش سازی شده است.
جستجو یکی از کودکان به نام جیل را به کلبه متروکی در خیابان هراس می کشاند. جایی که دیان همکلاسی اش تهیه و تدارک دیده تا قصه اش را برای جیل تعریف کند. قصه ای که به چهار سال قبل بر می گردد، وقتی که دیان به دیدن مادر بزرگش رفته و بخاری نفتی او در دل دیان منفجر می شود. از آن تاریخ به بعد دیان نسبت به آتش حساس می شود. تحمل درد شدید سوختگی برای دیان قابل تحمل نبوده است و حالا می خواهد این درد را به دیگران هم بچشاند و آن فرد کسی نیست جز جیل که با پای خود به خیابان هراس آمده است.
دیان که عاشق است تصور می کند به خاطر سوختگی هرگز به عشقش نمی رسد و دیدن یک زوج عاشق او را تحریک می کند تا به دیگران سوزش درد آتش را بچشاند.
دیان با آتش دستگاه جوشکاری به جیل حمله می کند و جیل و کلبه را به آتش می کشد اما در میانه حمله و آتش، گیب پسری که از همان چهار سال پیش دیان را همراهی کرده بود از راه می رسد و دیان را کنترل می کند. جیل نجات پیدا می کند و پلیس از راه می رسد تا آتش را مهار کند. گیب به دیان می گوید آتش بازی تمام شده و به پایان خوبش رسیده ایم. به این ترتیب دیان آرام می گیرد و به آینده اش امیدوار می شود.
آتش بازی در واقع داستانی عاشقانه است. داستانی درباره یک عشق سوزان عشقی که عاشق را مجبور می کند خود و اطرافیانش را به نابودی بکشاند. افراط در عشق چیزی جز نابودی به دنبال ندارد. دیان که در آتش بدن خود را از دست داده و به دختری ناقص بدل شده عاشق گیب تنها همدمش در طول دوره درمانی، زمانی که هنوز زخم هایش داغ و درد آلود است می شود اما با گذشت چهار سال به این نتیجه می رسد که این عشق یک طرفه خواهد بود و گیب هرگز او را نخواهد پذیرفت چرا که بدنش در آتش از بین رفته است. جیل تلاش می کند او را متقاعد کند که با جراحی پلاستیک می تواند به فردی عادی بدل شود اما دیان به او می خندد و با آتش به او حمله ور می شود تا اندازه دردی را که کشیده است به او نیز بچشاند.
آتش بازی بیست و هشت فصل کوتاه است. هر کدام از فصل ها بیش تر از یک یا دو صفحه نیست و هر فصل بیشتر به یک قطعه شبیه است. این کتاب دومین جلد از مجموعه کتاب خیابان هراس است. اولین وحشت، دومین وحشت، جا به جایی، هوادار مرموز و بهترین دوست کتاب های دیگر این مجموعه هستند که تا کنون به فارسی بر گردانده شده است.
رابرت لارنس استاین نویسنده امریکایی است که در ژانر وحشت برای کودکان و نوجوانان می نویسد. مجموعه خیابان هراس و تالار وحشت و مور مور مجموعه هایی است که برخی از آنها به فارسی بر گردانده شده اند. مجموعه داستان هایی که خواندنش مو بر اندام سیخ می کند. او معتقد است باید خواننده با خواندن داستان هایش حسابی به هیجان بیایند. استاین ترسناک ترین مکان را ذهن خواننده می داند.
پی نوشت:
[1] صفحه 167 کتاب
