نگاه به عکس ها

درباره نگاه به عکس ها.گفتگوی بیل جی و دیوید هورن.مترجم: محسن بایرام نژاد.انتشارات  حرفه هنرمند.چاپ دوم.تهران1389. 2000نسخه.160صفحه.4000تومان.

«گذر زمان، عاملی دیگر در تغییر معنای تصاویر است. تصاویر بسیاری که در قرن نوزدهم عکاسی شده اند و برای ببیننده های آن دوره خالی از لطف و معمولی به نظر می آمدند، اکنون به تصاویری مجذوب کننده تبدیل شده اند که برای تاریخ نگاران، بسیار با ارزش و برای بیننده های مدرن امروزی نیز، لذت بخش و کنجکاو کننده اند؛ چون سوژه ها دیگر وجود ندارند... در این گونه عکس ها قدرت تصویر به نوستالوژی آن است.»^[1]

کتاب «درباره نگاه به عکس» گفتگویی است میان بیل جی و دیوید هورن دو عکاس بزرگ که هر کدام صد ها عکس به یاد ماندنی گرفته و مقالات بیشماری درباره عکس و عکاسی نوشته اند.

جذابیت این کتاب دقیقا در گفتگوی بسیار چالشی و زیبای این دو عکاس است. آنها از معنای عکس آغاز کرده و از زوایای مختلف به ظهور و حضور یک عکس می نگرند و متغییر هایی را که در معنا و مهم شدن یک عکس تاثیر دارد به گفتگو می گذارند.

این دو عکاس تلاش دارند اصول مهم عکاسی را بررسی کرده تا بیاموزند یک عکس با معنا باید چه ویژگی هایی داشته باشد.

در مقدمه کتاب مترجم درباره این کتاب توضیح می دهد، عکاسی، این رسانه ارتباطی که اکنون به عنوان رسانه ی هنر مطرح است، مقبولیت (و محبوبیت) بیشتری را در مقایسه با سایر رسانه های بصری در بین مردم دارد. یکی از دلایل اصلی، سادگی عکاسی ست که به اشتباه، آسان بودن تلقی می‌شود...

تصاویر، الگویی رایج و نشانه‌هایی نمادین هستند؛ در عین حال که معنای معینی را با خود به همراه ندارند، به راحتی معنا و تفسیر می‌شوند. برای برقراری ارتباط با تصاویر، نخست باید با رسانه عکاسی آشنا شویم؛ بدانیم برای چه اختراع شده و چه می‌گوید؟

این کتاب فقط برای عکاسان نیست. از لحظه‌ای که با عکس به عنوان ابزار ارتباطی درگیر می‌شویم، نقش ما به عنوان بیننده هدفمند آغاز می‌شود. این فرآیند وقت‌گیر، علاوه بر دانش، نیازمند تجربه است...

بیل جی و دیوید هورن در نشستی دوستانه، درباره حساس‌ترین مسائل برای عکاسان جوان و علاقه مند سخن گفته‌اند. آنها به دنبال جواب‌های معین نیستند؛ نتیجه گیری نهایی را به خواننده سپرده‌اند و تلاش آنها آشنا کردن خواننده با رسانه عکاسی، با استفاده از اصول ابتدایی و پایه این رسانه است.

دیوید هورن به عنوان عکاس مستندگرا، به شهرت بین المللی دست یافته است. وی کار خود را با آژانس عکس رفلکس آغاز کرد و با عکاسی از رویدادهای مهمی همچون انقلاب مجارستان برای مجلات لایف و آبزرور، از طرف آژانس مگنوم دعوت به همکاری شد. در سال 1970، یکی از موفق ترین آموزشگاه های عکاسی بریتانیا را تاسیس کرد: مدرسه عکاسی مستند اجتماعی در نیوپورت، ولز. موزه و گالری ملی کشور ولز در نمایشگاه هزاره خود آثار او را نیز به نمایش گذاشت.

بیل جی نیز فعالیت حرفه‌ای خود را در انگلستان و به عنوان اولین مدیر واحد عکاسی موسسه هنرهای معاصر انگلستان آغاز کرد. او نخستین سردبیر/مدیر مسئول نشریات دوربین خلاق و آلبوم است. پس از کسب تحصیلات خود، واحد عکاسی دانشگاه ایالت آریزونا را تاسیس کرده و در بیست سال اخیر، تاریخ عکاسی و نقد عکس تدریس کرده است. وی بیش از 400 مقاله و 15 کتاب را با موضوع نقد عکس به چاپ رسانده که "برنارد شاو: درباره عکاسی"، نگاتیو/پزتیو: فلسفه عکاسی" و "راهنمای عکاسی ایالت متحده" از جمله آنها هستند.

کتاب شامل شش بخش است که عبارتند از: چهار اصل مهم در عکاسی، معنا و دلیل بی ثبات بودن آن، شایستگی و دلیل کمیاب بودن آن، هنر، و دلیل متفاوت بودن آن، اخلاقیات، و دلیل با اهمیت بودن آن و دیدن عکس‌ها.

در این کتاب هر جا که دو عکاس از عکس مهمی صحبت می کنند آن عکس و نمونه هایی شبیه آن آورده شده است.

«فکر نمی کنم که سوژه ای برای عکاسان، ممنوع یا غیر قابل عکس برداری باشد اما معتقدم که این آزادی باید توام با احساس مسئولیت باشد. هر تعهدی همراه با یک " درستی" است.»^[2]

پی نوشت:

[1]صفحه 54 کتاب

[2]صفحه 130 کتاب

بخش کتاب و کتابخوانی تبیان