کتابان

مروری بر کتاب های منتشر شده سال

کتابان

مروری بر کتاب های منتشر شده سال

یک اشتباه تاریخی


یک اشتباه تاریخی


«عجیب السلطنه»مجموعه نمایشنامه طنز و شادی آوری است که به شیوه نمایش های تخته حوضی و با برداشتی از داستان های عامیانه کهن فارسی نوشته شده است. این مجموعه شامل دو نمایشنامه عجیب السلطنه و هفت خیار شاهانه است.

عجیب السلطنه

عجیب السلطنه. علی بهروز نسب. نشر قاب.چاپ اول. تهران.1389.1100 نسخه.128  صفحه. 3000 تومان.

«تنها چیزی که در بازار معاملات همیشه توی بورس بود ومثل طلا سر دست می بردند، گوش های الاغ بود؛ یک جفت گوش خاکستری خوش رنگ و بدون زدگی الاغ، همان شان و منزلت دم روباه را داشت.»[1]

نمایشنامه عجیب السلطنه بعد از نمایشنامه «صندوق»، دومین تلاش نویسنده کتاب است که با دستمایه قرار دادن ویژگی های نمایش های تخته حوضی سعی کرده قصه اش را در این قلمرو تعریف کند. در این نمایشنامه از متل ها، ضرب المثل ها و هجویات و لغزهایی که استفاده شده که در فرهنگ عامیانه کوچه و بازار موجود است و برخی از آنها نیز در متون طنز ادبی هکن فارسی نیز آورده شده است.

روزگاری اغلب این اصطلاحات و لغات در نمایش های تخته حوضی به کار می رفته و یکی از پرطرفدارترین و ماندگارترین گونه تئاتری را ساخته است. هر چند این هنر ماندگار در روزگار ما مغفول مانده و کمتر نویسنده ای به سراغ نوشتن نمایشنامه هایی از این دست می رود اما علی بهروز نسب در این نمایشنامه تلاش کرده با استفاده از فضای نمایشی تخته حوضی که مملو از ژانگولر بازی و مطرب و سیاه باز است باز دوباره نمایشی خنده آور و کمدی بر اساس داستان های کهن فارسی بنویسد. در این نمایشنامه یاقوت شاه فرزندی با دم و گوش الاغ می زاید و برای رفع دردسر اعلام می کند اشتباهی تاریخی روی داده و ... قصه های طنز و خنده آور و گرفتاری های عدیده ای که باید روی صحنه دید و درس عبرت گرفت. عجیب السلطنه حاوی دو نمایشنامه است به قلم نویسنده که دومی به نام «هفت خیار شاهانه»، نیز نمایشنامه ای کمدی است که به شیوه رادیویی اجرا می شود.

نویسنده در نمایشنامه عجیب السلطنه با دستمایه قرار دادن ویژگی های نمایش های تخته حوضی سعی کرده قصه اش را در این قلمرو تعریف کند. در این نمایشنامه از متل ها، ضرب المثل ها و هجویات و لغزهایی که استفاده شده که در فرهنگ عامیانه کوچه و بازار موجود است.

علی بهروز نسب یکی از نویسندگان قدیمی است که شروع فعالیتش از دهه 40 آغاز شده است. وی در مجله های فکاهی به نوشتن قصه های طنز و فکاهی می پرداخت و نمایشنامه نویسی را از همان تاریخ آغاز کرد.« بمبو» نخستین نمایشنامه وی است. «پادزهر» یکی از نمایشنامه های اوست که در رادیو ملی به اجرا در آمد و از نمایشنامه های دیگر او «نردبان»، «مردی که از آینده می آید»،« در بسته»،«خلق الانسان من» نمایشنامه های کوتاه وی است. نمایشنامه «تشییع» وی در سال 1350 برنده جایزه نمایشنامه نویسی کارگاه نمایش شده است. «زیرزمینی ها»، «سرزنجیر ته زنجیر» و «فشنگ و برداشتن تاج از میان دو شیر» از نمایشنامه های سیاسی وی است که راهی بایگانی راکد زمان خود می شود. وی از آن سال ها تا کنون قلم نزده و امروز دوباره با نمایشنامه عجیب السلطنه وارد فضای نمایشنامه نویسی شده است. قلم وی هنوز یاد آور دوران شکوفان دهه 40 و نمایشنامه نویسان برتر آن است.  

«عجیب السلطنه» مجموعه نمایشنامه ای است حاوی دو نمایشنامه «عجیب السلطنه» و «هفت خیار شاهانه» که هر دو نمایشنامه های طنز و شادی آوری است که با توجه به شیوه نمایش های تخته حوضی و برداشتی از داستان های کهن فارسی نوشته شده است.

«گوینده : در اهمیت این قصه همین بس بگوییم به لحاظ الگوی حساب شده ی قرص و محکمی که در این قصه وجود دارد و به خاطر شفافیت و معرفت الناسی که از روابط آدم های کهن در این قصه هست، کشورها و سرزمین های بسیاری در جهان سعی کرده اند اصلیت و محل وقوع آن را به خودشان نسبت دهند و برای اثبات آن حتی زمان روی دادن آن را هم عصر شاهان و حکام باستانی خود ذکر کرده اند.»[2]

پی نوشت:

[1]صفحه 82 کتاب

[2]صفحه 103 از نمایشنامه هفت خیار شاهانه

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد